با رای نمایندگان مجلس؛
حقوق و جنبه های مادی ناشی از اختراع مشخص شد
کمیاب آنلاین: نمایندگان مجلس شورای اسلامی با تصویب موادی از طرح مالکیت صنعتی، حقوق و جنبه های مادی ناشی از اختراع و مدت اعتبار آنرا مشخص کردند.
به گزارش خبرنگار سیاسی ایرنا، نمایندگان مجلس شورای اسلامی در ادامه رسیدگی به گزارش کمیسیون قضائی و حقوقی در مورد طرح پشتیبانی از مالکیت صنعتی با تصویب ماده ۴۱ مقرر کردند: متقاضی پروانه بهره برداری الزامی باید توانایی های لازم برای بهره برداری از اختراع را داشته باشد.
بر اساس این ماده درخواست صدور پروانه بهره برداری الزامی به دبیرخانه موضوع ماده (۴۰) این قانون تسلیم می شود و باید شامل موارد زیر باشد:
۱- نظرات و دلیلهای متقاضی در خصوص اقتضای مصالح ملی و منافع عمومی یا وجود رویه ضدّرقابتی و یا کوتاهی در به کار بردن اختراع در ایران.
۲- دلیلهای و مدارکی که به سبب آن ثابت شود دستگاه اجرائی یا سایر اشخاص متقاضی، از مالک اختراع درخواست بهره برداری نموده، ولی نتوانسته اند اجازه بهره برداری را در وضعیت و مدت زمان متعارف تحصیل نمایند.
۳- دلیلهای و مدارک مثبته در امتداد توانایی استفاده متقاضی پروانه بهره برداری الزامی از اختراع
بر اساس تبصره این ماده درخواست هایی که از طرف دستگاه های اجرائی ارائه می شود باید به امضای بالاترین مقام آن دستگاه رسیده باشد.
بر اساس ماده ۴۲، دبیرخانه بعد از دریافت درخواست پروانه بهره برداری اجباری، حداکثر ظرف مدت ده روز موضوع را به مالک اختراع ابلاغ می کند. مالک اختراع می تواند حداکثر ظرف مدت ۳۰ روز نظرات و دلیلهای خودرا بصورت مکتوب به دبیرخانه تحویل دهد. این نظرات و دلیلهای در دبیرخانه به ثبت رسیده و برای تصمیم گیری به کمیسیون موضوع ماده (۴۰) این قانون تسلیم می شود.
در ماده ۴۳ این طرح آمده است: دبیرخانه کمیسیون موضوع ماده (۴۰) این قانون، حداقل ده روز قبل از تشکیل جلسه کمیسیون، زمان آنرا به متقاضی پروانه بهره برداری الزامی و مالک اختراع اطلاع می دهد. اشخاص مذکور می توانند در جلسه حضور پیدا کنند. کمیسیون با ملاحظه دلیلهای و مستندات ذی نفعان و استماع اظهارات آنها درصورت حضور در جلسه، تصمیم مقتضی را اتخاذ و به آنها ابلاغ می نماید.
همچنین برمبنای ماده ۴۴ این طرح، درصورت اعطای پروانه بهره برداری اجباری، کمیسیون موضوع ماده (۴۰) این قانون، باید مبلغ مناسب (با أخذ نظر سه کارشناس رسمی دادگستری در زمینه ارزش گذاری با انتخاب قاضی عضو کمیسیون)، شرایط بهره برداری، هویت بهره بردار، مدت بهره برداری، اقدامات اجرائی، مدت زمان لازم برای انجام اقدامات اجرائی توسط بهره بردار، محدوده جغرافیایی و موارد مجاز استفاده از اختراع را دقیقاً مشخص نماید.
پرداخت هزینه کارشناسان موضوع این ماده به عهده بهره بردار است. استفاده از پروانه بهره برداری الزامی منوط به تأدیه هزینه بهره برداری به دارنده گواهینامه اختراع و درصورت عدم امکان تأدیه، تودیع آن به صندوق دادگستری است. پروانه بهره برداری الزامی نمی تواند حق بهره برداری برای دارنده مجوز الزامی را بصورت انحصاری مقرر کند.
بر اساس ماده ۴۵، درصورتی که به تشخیص کمیسیون موضوع ماده (۴۰) این قانون، فوریت مصالح ملی و منافع عمومی اقتضا کند، رعایت شرایط مقرر در بند (۲) ماده (۴۱)، مواد (۴۲) و (۴۳) و ذیل ماده(۴۴) (پرداخت هزینه بهره برداری) این قانون و نیز رعایت مواعد مربوط لازم نیست. تصمیم کمیسیون در این مورد، بلافاصله به اجراء در می آید و دبیرخانه آنرا ظرف مدت بیست روز به مالک اختراع ابلاغ می کند.
در صورت اجرای این ماده، هزینه بهره برداری موضوع ماده (۴۴) این قانون ظرف مدت حداکثر دوماه بعد از صدور پروانه بهره برداری الزامی به دارنده گواهینامه اختراع پرداخت می شود.
ماده۴۶ بدین شرح است: مرجع ثبت، تصمیم کمیسیون موضوع ماده (۴۰) این قانون، در خصوص اعطای پروانه بهره برداری اجباری، تغییر یا لغو آنرا ثبت و به مالک اختراع و سایر اشخاص ذی نفع ابلاغ نموده و برای عموم منتشر می کند.
در ماده۴۷ طرح مالکیت صنعتی آمده است: کمیسیون موضوع ماده (۴۰) این قانون، می تواند بنا به درخواست مالک اختراع یا دارنده پروانه بهره برداری الزامی و بعد از استماع اظهارات طرفین یا یکی از آنها، تصمیم خود در خصوص بهره برداری الزامی از اختراع را تا حدی که اوضاع و احوال اقتضاء کند، تغییر دهد.
بر اساس ماده ۴۸ چنانچه مالک اختراع ادعا کند که شرایط و اوضاع و احوالی که موجب صدور پروانه بهره برداری الزامی شده، دیگر وجود ندارد و یا این که ادعا نماید بهره بردار نتوانسته است طبق مفاد تصمیم کمیسیون موضوع ماده (۴۰) این قانون و شرایط آن عمل کند، درخواست لغو پروانه بهره برداری الزامی را همراه با مدارک و مستندات مربوط، به دبیرخانه کمیسیون مذکور تسلیم می کند. دبیرخانه موظف است حداکثر ظرف مدت ده روز از تاریخ تسلیم درخواست، مراتب را همراه با دلیلهای به بهره بردار اعلام نماید تا اگر او پاسخی داشته باشد، ظرف مدت سی روز به دبیرخانه اعلام نماید. دبیرخانه باید اظهارات طرفین را به انضمام مدارک و مستندات ارائه شده، برای اتخاذ تصمیم به کمیسیون مذکور ارسال نماید. کمیسیون بعد از استماع اظهارات مالک اختراع و شخص بهره بردار و بالاترین مقام دستگاه اجرائی، حسب مورد راجع به رد تقاضای مالک اختراع یا لغو پروانه الزامی تصمیم مقتضی را اتخاذ می کند.
با رای نمایندگان به ماده ۴۹، حق ناشی از پروانه بهره برداری الزامی از اختراع موضوع بندهای (۱)، (۲) و (۳) ماده (۳۹) این قانون، بطور مستقل قابل واگذاری نیست و باید همراه با شرکت یا کسب وکار دارنده مجوز الزامی از جانب کمیسیون موضوع ماده (۴۰) این قانون یا به همراه قسمتی از شرکت یا کسب وکاری که اختراع در آن بهره برداری می شود، منتقل گردد.
در ماده۵۰ این طرح آمده است: کمیسیون موضوع ماده (۴۰) این قانون باید با حضور همه اعضا تشکیل شده و با اکثریت آرای حاضران که عضو قاضی جزء آن باشد تصمیم گیری کند.
بر اساس ماده ۵۱، چنانچه شرایط مقرر در بند (۴) ماده (۳۹) این قانون وجود داشته باشد، مرجع ثبت با أخذ هزینه مربوط، به درخواست مالک اختراع مؤخّر، پروانه بهره برداری از اختراع مقدم را جهت به کارگیری در اختراع مؤخر، بدون موافقت مالک آن صادر می کند. اگر پروانه بهره برداری بدون موافقت مالک اختراع مقدم صادر شود، مرجع ثبت به درخواست وی، پروانه بهره برداری از اختراع مؤخر را نیز بدون موافقت مالک آن صادر می نماید.
درخواست مذکور باید همراه با دلیلهای و مدارکی باشد که به سبب آن ثابت شود متقاضی از مالک اختراع درخواست بهره برداری نموده، ولی نتوانسته است اجازه بهره برداری را در وضعیت و مدت زمان متعارف تحصیل نماید.
مرجع ثبت بعد از دریافت درخواست صدور پروانه بهره برداری اجباری، آنرا در دفتری مخصوص ثبت و ظرف مدت ده روز از زمان دریافت، همراه با دلیلهای، مدارک و مستندات به مالک اختراع مقدم ابلاغ می نماید. مالک اختراع مقدم باید نظرات، دلیلهای و مدارک خودرا ظرف مدت بیست روز از تاریخ ابلاغ، به مرجع ثبت تسلیم نماید. مرجع ثبت بعد از ملاحظه دلیلهای و مستندات طرفین، درمورد اعطای پروانه بهره برداری الزامی تصمیم مقتضی را اتخاذ می کند. تصمیم گیری درباب اجرای این ماده به عهده کمیسیون موضوع ماده (۴۰) این قانون می باشد.
در صورت اعتراض به تصمیم کمیسیون موضوع ماده (۴۰) این قانون، تا پیش از نهایی شدن تصمیم مرجع صالح قضائی در این مورد، پروانه الزامی بهره برداری صادره معلق می ماند.
انتقال پروانه بهره برداری الزامی از اختراع مقدم فقط همراه با اختراع مؤخر، و انتقال پروانه بهره برداری الزامی از اختراع مؤخر فقط همراه با اختراع مقدم امکان پذیر است.
با رای نمایندگان به ماده ۵۲، در تصمیم مربوط به صدور هریک از پروانه های الزامی بهره برداری از اختراع مقدم یا مؤخر باید حدود و کاربرد پروانه، هزینه متناسبی که باید به مالک اختراع مورد نظر پرداخت گردد و نیز شرایط پرداخت تعیین گردد.
هریک از طرفین می تواند با اثبات این که بهره بردار نتوانسته است طبق مفاد تصمیم مذکور و شرایط آن عمل کند، درخواست لغو پروانه بهره برداری الزامی را همراه با مدارک و مستندات مربوط، به مرجع ثبت تسلیم کند. کمیسیون موضوع ماده (۴۰) این قانون با احراز عدم رعایت مفاد تصمیم و شرایط آن، پروانه بهره برداری الزامی را لغو می کند.
مالک اختراع و دارنده پروانه بهره برداری الزامی می توانند نسبت به میزان هزینه تعیین شده برای صدور پروانه بهره برداری اجباری، ظرف مدت بیست روز از تاریخ ابلاغ تصمیم کمیسیون موضوع ماده (۴۰) این قانون، در مراجع صالح قضائی اعتراض کنند. این اعتراض، مانع از بهره برداری از پروانه بهره برداری الزامی نیست.
همچنین برمبنای ماده 53 این طرح بهره برداری الزامی از اختراع، محدود به هدفی است که در پروانه بهره برداری الزامی آمده است و مشروط به پرداخت هزینه بهره برداری به مالک اختراع می باشد.
منبع: kamyabonline.com
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب