هوش مصنوعی، فرازمینی ها، جیمز وب و ...
عجیب ترین داستان های علمی سال قبل
به گزارش کمیاب آنلاین، در این گزارش به مرور بعضی از عجیب ترین داستان های علمی که سال قبل پشت سر گذاشتیم، می پردازیم.
به گزارش کمیاب آنلاین به نقل از ایسنا، برخی از دانشمندان روی مقابله با تغییرات آب و هوایی یا درمان سرطان کار می کنند، اما برخی دیگر بیشتر بر این تمرکز دارند که بفهمند آیا سفر در زمان واقعاً ممکنست یا خیر.
این گزارش به بیان جایی که «عشق» در بدن احساس می شود، ارزش علمی توده های غول پیکر مدفوع پرندگان و صحبت با نهنگ ها به عنوان تمرینی برای برقراری ارتباط با بیگانگان و فرازمینی ها می پردازد.
در اینجا ۱۰ مورد از عجیب ترین داستان های علمی سال قبل را مرور می نماییم.
رایانه های مغزی
هیچ چیز مانند آزمایش بر روی مغز انسان در یک ظرف شیشه ای دیوانه وار نیست. این در حالیست که پژوهشگران در سال قبل به طرز عجیب و نگران کننده ای به این مورد نزدیک شدند.
یک شرکت استرالیایی به نام کورتیکال لبز(Cortical Labs) بافت مغز انسان را از سلول های بنیادی رشد داده است و آنها را به تراشه های کامپیوتری متصل می کند، نورون ها را در شبیه سازی ها رشد می دهد و به آنها انجام وظایف محاسباتی و حتی انجام بازی مشهوری به نام پونگ(Pong) را آموزش می دهد.
گروه دیگری با رشد و توسعه ارگانوئیدهای مغز موسوم به «Brainoware» که به مفهوم واقعی کلمه مغزهای سه بعدی کوچک هستند، به آنها یاد دادند که صداها را تشخیص و محاسبات ریاضی را انجام دهند.
در پژوهش دیگری که اواخر سال قبل انتشار یافت، گروهی از پژوهشگران دانشگاه «ویسکانسین مدیسن» نخستین بافت کاربردی مغز انسان را با فناوری چاپ سه بعدی جهت بررسی عملکرد مغز و بررسی اختلالات عصبی مختلف ایجاد کردند که می تواند در مطالعه مشکلات و اختلالات عصبی مختلف همچون آلزایمر و بیماری پارکینسون مفید باشد.
در حالی که این سیستم ها هنوز برای نشان دادن چیزی نزدیک به تحقق آگاهی، خام هستند، بهتر است برای تنظیم برخی دستورالعمل های اخلاقی آماده شویم.
آیا «جیمز وب» ستاره های تولید شده از ماده تاریک را شناسایی کرد؟
ستاره شناسان می گویند تلسکوپ فضایی «جیمز وب» ممکنست نخستین نشانه ها از «ستاره های تاریک» نظری را که اجرامی نامرئی هستند که از نابودی ذرات ماده تاریک در هسته خود گرما تولید می کنند، مشاهده کرده باشد.
از آنجا که تلسکوپ فضایی «جیمز وب» می تواند عمیق تر از هر ابزار دیگری به کیهان نگاه کند، ما همیشه با آن در معرض کشف چیزهای واقعاً جدید و شگفت آور هستیم.
جیمز وب کهکشان های غول پیکر و باستانی را زیر نظر می گیرد که درک ما را از چگونگی ایجاد جهان گسترش می دهد. بنا بر این تعدادی از اخترفیزیکدانان می گویند بجای این که با مدل استاندارد کیهان شناسی درگیر شویم، شاید آن چه را که هم اکنون می بینیم، «ستاره های تاریک» هستند که اجرامی فرضی هستند که از ذرات ماده تاریک درحال نابودی در هسته خود، گرما تولید می کنند.
این هیولاها ۱۰ هزار برابر بزرگ تر از خورشید، ۱۰ میلیون بار سنگین تر از آن و ۱۰ میلیارد بار درخشان تر از آن هستند(البته در طیف فروسرخ) که می تواند آنها را از این فاصله شبیه به کهکشان ها نمایش دهد.
این ایده جالب و در عین حال کاملا بر پایه حدس و گمان است، اما خوشبختانه قابل آزمایش است. بدین سبب ممکنست به زودی پاسخی برای آن داشته باشیم.
رویاهای وهم انگیز هوش مصنوعی
دنیای هوش مصنوعی آن قدر سریع پیش می رود که باورش دشوار است که همین چند ماه پیش بود که به نتایج غیر واقعی کوشش های آن برای تولید ویدیو می خندیدیم. حالا اما ظرف مدتی کوتاه به جایی رسیده که در بسیاری مواقع ما را انگشت به دهان می گذارد.
سیستم های تصویرگر مانند ModelScope و Runway’s Gen-۲ برای تولید ویدئو های کوتاه برمبنای پیام های متنی طراحی شده اند و نتایج آن اعجاب انگیز است.
شرکت گوگل نیز بتازگی از تازه ترین هوش مصنوعی تصویرگر خود موسوم به لومیر(Lumiere) که مخصوص تولید و ویرایش ویدیو تنها با دریافت دستورات متنی است، رونمایی نمود.
حالا در نقطه ای از تاریخ ایستاده ایم که هم جالب و هم ترسناک به نظر می آید، چونکه توسعه بی وقفه هوش مصنوعی در عین این که امکانات جدیدی را پیش روی بشر می گذارد، با خطراتی نیز هم راه است که بزرگان این حوزه نظیر ایلان ماسک و سم آلتمن نسبت به توسعه مدیریت نشده آن هشدار داده اند.
هوش مصنوعی پا در کفش مُد می کند
هوش مصنوعی نشان داده که می تواند به دنیای مد نیز ورود کند، اما نه آنطور که ممکنست فکر کنید.
یک شرکت ایتالیایی فعال در عرصه مد به نام «کیپبل»(Capable) خط تولید لباس های رنگارنگی را رونمایی نمود که نه فقط چشمان انسان را به خود جذب می کند، بلکه هوش مصنوعی را نیز فریب می دهد.
این الگوهای پر زرق و برق به شکلی طراحی شده اند که الگوریتم های تشخیص اشیای هوش مصنوعی را نیز بر هم می زنند، بطوریکه پوشنده این لباس ها را به عنوان زرافه یا گورخر می بیند.
این فناوری بسیار گران است، اما حداقل می کوشد مد آینده را سرگرم کننده تر از بازطراحی یک کت قدیمی کند.
فراخوانی همه بیگانگان
دانشمندان اخیراً با یک «هوش غیر انسانی» تماس گرفته اند، البته همان بیگانگانی نیستند که در نظر ماست. حداقل هنوز نه.
دانشمندان مؤسسه جستجوی هوش فرازمینی(SETI) توانستند با یک نهنگ به زبان نهنگی خودش به عنوان تمرینی برای برقراری ارتباط با بیگانگان صحبت کنند. این تمرین می تواند در روزی که احتمالاً عاقبت با فرازمینی ها ملاقات می نماییم، مفید واقع شود.
ملاقات با بیگانگان موضوعی است که بشر همیشه آنرا در ذهن دارد و بنظر می رسد منتظر رخ دادن چنین رویدادی است. دانشمندان نیز حالا با کوشش برای گفتگو کردن با نهنگ ها به زبان خودشان، در پی تمرین گفتگو با فرازمینی ها در آینده هستند.
ارتباط بین انسان هایی که به زبان های مختلف صحبت می کنند، به اندازه کافی مشکل است. این در حالیست که همه ما خاصیت های بیولوژیکی یکسانی داریم. اما بیگانگان نه فقط می توانند زبان خاص خودرا داشته باشند، بلکه احتمالاً شیوه های ارتباطی بطورکامل متفاوتی نیز دارند. بطورمثال آنها ممکنست یک طیف احساسی کامل را بوسیله صدا، فرکانس، لحن، بو، طعم و چگالی گاز عبوری منتقل کنند.
این تیم آنرا نخستین تبادل ارتباطی بین انسان و نهنگ نامید و تنها کاری که در این پژوهش انجام شد این بود که صدای ضبط شده ای از یک نهنگ را پخش کردند که بارها و بارها «سلام» می گفت، تا آن زمان که نهنگ خسته شد و از آن منطقه فاصله گرفت.
ایده این است که دانشمندان بتوانند گفتگو با نهنگ ها را تعاملی تر کنند تا در نهایت روزی بتواند به ما کمک نماید فیلترهایی ایجاد نماییم که می توانند ساختارهای هر پیام بیگانه را دریافت نمایند.
دانشمندان می گویند نهنگ ها نقطه شروع خوبی هستند. آنها بسیار باهوش هستند و سیستم های ارتباط اجتماعی پیچیده ای دارند که می توان آنرا رمزگشایی کرد. ضمن این که اگر ما به آنها تعرض نماییم، تنها تلفات ممکنست چند قایق تفریحی باشد، نه محلهای راهبردی جهان.
دانشمندان می گویند ما امیدواریم با کمک نهنگ ها بتوانیم نخستین برخوردهای نزدیک با بیگانگان را مدیریت نماییم.
عشق کجاست؟
حتی سنگدل ترین انسان ها نیز به صورتی عشق را احساس و تجربه می کنند، ولو عشق ورزی به یک حیوان خانگی باشد.
دانشمندان می گویند ۲۷ نوع مختلف از عشق وجود دارد و آنها در پی این برآمده اند که مشخص کنند افراد در کجای بدن خود این ۲۷ نوع مختلف از عشق را احساس می کنند و هر کدام چقدر قوی است؟
بدین سبب از شرکت کنندگان در یک مطالعه خواسته شد تا آنرا روی یک نقاشی از بدن انسان نشان دهند و نقطه مد نظرشان را رنگ آمیزی کنند و توضیح دهند که چقدر از نظر جسمی و ذهنی دلپذیر و شدید می باشد.
جالب اینجاست که تک تک انواع عشق در قسمت سر احساس می شد و جای تعجب نیست که اغلب آنها در قسمت سینه نیز احساس می شدند.
عشق به فرزندان یا والدین در قسمت قلب و سینه به شدت احساس می شد.
قدرت و شدت احساس عشق نیز بر حسب نوع آن متفاوت بود. عشق به زیبایی، دانایی، خدا، غریبه ها یا وطن بیشتر در سر احساس می شد، در صورتیکه شرکت کنندگان در مورد عشق واقعی، تمام بدن را خط خطی می کردند.
البته بگفته پژوهشگران، انتظارات و پیش دانسته ها احیانا در اینجا کمی پاسخ شرکت کنندگان را تحت تاثیر قرار داده است.
گذر زمان در گذشته کندتر بوده است
اخترفیزیکدانان کشف کرده اند که زمان در جهان آغازین و اولیه نسبت به زمان فعلی کندتر می گذشته است.
بدین سبب بنظر می رسد زمان درحال افزایش سرعت خود است. فیزیکدانان تیک تاک اختروش هایی را که میلیاردها سال دورتر در فضازمان واقع هستند، مطالعه کردند و دریافتند که یک ثانیه باستانی معادل پنج ثانیه امروزی می گذشته است.
گفتنی ست که طبق گفته دانشمندان، زمان در آن مقطع برای هیچ کس آهسته تر احساس نمی شده، هر چند که می دانیم همه چیز نسبی است. اما اگر کسانی در آن زمان بودند که می توانستند ما را در آینده ببینند، تعجب می کردند که چرا همه ما با این عجله درحال حرکت و زندگی هستیم.
این پدیده نتیجه «اتساع زمان» است که با انحراف آثار نسبیتی تار و پود فضازمان به وجود می آید. دقیقاً مانند آن سیاره ای که در فیلم میان ستاره ای(Interstellar) به دور یک سیاه چاله می چرخد.
اتساع زمان یکی از مفاهیم فیزیکی مربوط به نظریه نسبیت خاص آلبرت اینشتین است که بر پایه نسبیت اینگونه بیان می شود که از دید دو ناظر با سرعت متفاوت، گذر زمان متفاوت بررسی می شود. بطور کلی هرچه با سرعت بیشتری حرکت نماییم، زمان کندتر می گذرد و این دو رابطه معکوس دارند.
تاریخ نهفته در تپه ای از فضولات پرندگان
روی یک صخره در کشور آرژانتین چیزی دیده می شود که به احتمال زیاد در لیست جاذبه های یک وب سایت گردشگری قرار نمی گیرد، مگر برای دانشمندان جذاب باشد. صحبت از یک تپه فضولات است.
این تپه نامتعارف از فضولات، توسط نسل هایی از پرندگانی موسوم به رُخ کرکس آند(Andean condor) به وجود آمده است که هر ساله به همین نقطه که لانه شان بوده است، بازمی گشتند.
رخ کرکس آند با نام علمی(Vultur gryphus) نام یک گونه از تیره کرکس های جهان جدید است. رخ کرکس آند با حداکثر طول بال های ۳٫۳ متر بزرگترین پرنده دارای توانایی پرواز در دنیاست.
زمانی که دانشمندان این تپه را شکافتند، متوجه شدند که در حقیقت ۲۲۰۰ سال تاریخ را در خود حفظ نموده است. آنها با مطالعه لایه به لایه این تپه نامطبوع دریافتند که این پرندگان در اوایل بیشتر با لاشه گونه های بومی جشن می گرفتند، اما بعد از ورود مهاجران اروپایی به گوسفند و گاو علاقه نشان داده اند.
دانشمندان حتی می توانستند بگویند که رخ کرکس ها چند قرن است که این مکان را رها کرده اند و محل زندگی خودرا به سبب دوره ای که با کارهای آتشفشانی در این منطقه همراه بوده بجای دیگری برده اند.
معمای ژنتیکی زنی که هیچ دردی احساس نمی کند
یک مطالعه ژنتیکی جدید، جهش های ژنتیکی خاصی را شناسایی کرده است که بنظر می رسد به یک زن اسکاتلندی اجازه می دهد دردی احساس نکند.
جو کامرون(Jo Cameron) نام این زن اسکاتلندی است که هیچ درد، ترس یا اضطرابی احساس نمی کند و زخم هایش سریع تر از حد معمول بهبود می یابد.
جالب اینجاست که این ابرقدرت وی در دهه ۶۰ زندگی اش کشف شد.
زمانی که دانشمندان روی او تحقیق کردند، دریافتند که این خاصیت ها بیشتر به جهش در دو ژن به اسامی FAAH و FAAH-OUT بازمی گردد. البته صدها ژن دیگر همچون ژن هایی که با بهبود زخم، تنظیم خلق و خو و سطوح مواد مخدر مرتبط هستند نیز سرکوب یا تقویت شده بودند.
بنظر می رسد این زن مورد بسیار جالبی برای دنیای علم است و تحقیق و پژوهش روی او می تواند به دانشمندان در ایجاد درمان های جدید برای تسکین درد یا بیماریهای روان کمک نماید.
شارژ شدن با تناقضات
بنظر می رسد که شما می توانید کلمه «کوانتوم» را جلوی هر چیزی بگذارید و یک فناوری علمی-تخیلی جدید و دیوانه وار اختراع کنید. آخرین مورد دراین زمینه، باتری های کوانتومی هستند که نام کاملا دقیقی ندارند، اما از آنجا که بنظر می رسد با تناقض ها کار می کنند، این نام برایشان جالب است.
علیت(رابطه میان علت و معلول) کلید تجربه ما از واقعیت است. برای مثال، انداختن یک لیوان موجب شکستن آن می شود، بدین سبب لیوان پیش از انداخته شدن نمی تواند خرد شود. اما در دنیای کوانتوم، این قوانین لزوما برقرار نیستند و دانشمندان حالا نشان داده اند که چطور میتوان از این عجایب برای شارژ باتری های کوانتومی بهره برد.
به یک معنا، می توان اظهار داشت که باتری های کوانتومی توسط تناقض ها تغذیه می شوند. روی کاغذ، آنها با ذخیره انرژی در حالت های کوانتومی اتم ها و مولکول ها کار می کنند. البته بمحض این که کلمه «کوانتوم» وارد گفتگو می شود، می دانید که چیزهای عجیبی در شرف وقوع است. در این مورد، یک مطالعه جدید نشان داده است که باتری های کوانتومی می توانند با نقض علت و معلولی که ما می شناسیم، کار کنند.
حالا دانشمندان دانشگاه توکیو از این پدیده عجیب و غریب بهره برده اند تا یک باتری بسازند که سریع تر و کارآمدتر شارژ شود. آنها آزمایشی آزمایشگاهی با بهره گیری از لیزرها، لنزها و آینه ها انجام دادند که به عنوان یک باتری کوانتومی در مقیاس بزرگ عمل می کنند.
اساساً علیت در باتری های کوانتومی می تواند در یک برهم نهی از زمان وجود داشته باشد که منجر به اثر عجیب دیگری می شود که در آن یک شارژر کم مصرف می تواند باتری را با کارایی بیشتری نسبت به شارژر پرمصرف شارژ کند. بنابراین، این باتری با گسستن درک ما از جریان زمان شارژ می شود.
شاید برای خیلی از مردم سخت باشد که این مفهوم را درک کنند، اما باتری های کوانتومی ممکنست روزی به واقعیت تبدیل شوند. هم اکنون آنها فقط به عنوان آزمایش های آزمایشگاهی وجود دارند، اما دانشمندان به آرامی جنبه های مختلف آنها را با هدف نهایی این که چگونه می توانند قطعات مختلف را به هم متصل کنند و به یک کل تبدیل کنند، آزمایش می کنند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(1)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب