سند الگو و سازماندهی جمعیت با بهره بردن از ظرفیتهای سرزمینی
به گزارش کمیاب آنلاین، در حاشیه سیزدهمین کنفرانس الگو اسلامی ایرانی پیشرفت، نشست اندیشکده آمایش بنیادین برگزار شد و طی آن در مورد مسایلی چون میراث فرهنگی، خالی شدن سکونتگاه ها به سبب شرایط اقلیمی و مناسبات بین المللی ایران مورد بحث و تبادل نظر قرار گرفت.
به گزارش کمیاب آنلاین به نقل از ایسنا، اسماعیل شیعه استاد شهرسازی دانشگاه علم و صنعت ایران و عضو اندیشکده آمایش مرکز الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت در این جلسه با مقاله "جایگاه میراث فرهنگی و دانش بومی در تحقق سند الگوی پیشرفت" یکی از اساسی ترین مفهوم ها، در قالب برنامه های توسعه ای و پیشرفت را صیانت از ارزش های فرهنگی و تطابق آنها با شرایط بوم ساختی محیط مربوط دانست و اظهار داشت: برنامه ها باید به شکلی تنظیم شود که ضمن در ارتباط بودن با پایه ها و بنیادهای محیط، نه فقط وظیفه صیانت از آنها را دارا باشد، بلکه باید تلاش خودرا به این نکته معطوف کند که با طرح تمهیداتی به ارتقای سطح ارزش های مترتب با اصالت های فرهنگی نیز بپردازد.
وی ادامه داد: در غیر این صورت، بااینکه ممکنست که هدف های در نظر گرفته شده در برنامه ها یابد، ولی چون ممکنست دگرگونی ساختاری و به هم پاشیدگی بوم ساخت ها را نتیجه دهد و ساختارهای فرهنگی را نیز با مبانی مترتب بر پیشرفت های خود، بیگانه کرده و عدم موفقیت آنها را در پی آورد.
شیعه، ضمن تاکید بر حفظ اصالت های بومی، اشاره کرد: این ارزش ها باید در تدوین برنامه های توسعه ای نیز برمبنای نقش دهی به منطقه ها برمبنای ساختارهای اجتماعی و اقتصادی و کالبدی محیط، مکان یابی و استقرار جمعیت و فعالیت، تدوین و ارتقای سطح صیانت از میراث فرهنگی بومی آنها قرار داشته باشد.
خالی شدن سکونتگاه ها چالش مهاجرت
نادر زالی دانشیار دانشگاه گیلان و عضو اندیشکده آمایش مرکز الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت، مقاله ارسالی به سیزدهمین کنفرانس، تحت عنوان، "بررسی تأثیرات فراچالش مهاجرت بر نظام سکونت گاهی کشور و رهنمودهای تحول و راهبری" را عنوان سخنرانی خود دانست و اظهار داشت: آمار رسمی انتشار یافته در کشور نشان می دهد، در سه دهه اخیر، مسئله مهاجرت از چالش بین روستا و شهر، به فراچالش شهری- کلانشهری، با خاصیت رفتار جمعی جغرافیایی تبدیل گشته است.
وی ادامه داد: این تغییر رفتار که تا حدودی تحت تأثیر شرایط اقلیمی هم بوده، نگرانی های زیادی برای آینده نظام سکونت گاهی کشور به وجود آورده و ممکنست در بین مدت، این چالش به بحران تخلیه موضعی و حوزه ای و در نهایت در بلندمدت این بحران به تهدید ملی نظام سکونتگاهی صفر و یک تبدیل گردد.
زالی با اشاره به تاکیدات سند الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت، دراین زمینه اظهار داشت: این سند به عنوان مرجع اصلی برنامه ریزی بلندمدت در کشور تاکید زیادی بر سازمان دهی فضایی جمعیت با بهره بردن از ظرفیتهای سرزمینی به ویژه سواحل جنوب و ایجاد ظرفیت جدید در نظام سکونتگاهی کشور داشته است.
مدیریت سرزمین
حسین آرامی دبیر اندیشکده آمایش بنیادین مرکز الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت استفاده از مقاله "مدیریت سرزمین، چالش ها و چشم اندازها" را عنوان سخنرانی خود معرفی نمود و تصریح کرد: با وجود طرح مقوله آمایش سرزمین، از اواسط دهه ۴۰ هجری شمسی و خصوصاً از اوایل دهه ۵۰ تا حالا رویکرد آمایشی، که اینک در سند الگو نیز مورد تاکید قرار گرفته، به اجرا در نیامده، یا به شکل محدودی جنبه اجرائی یافته است، به شکلی که تفاوت فراوان سطح توسعه یافتگی استانها، توسعه نیافتگی مناطق مرزی، عدم استفاده از قابلیت دریا و مناطق ساحلی جنوب و تراکم حداکثری جمعیت در نیمه بالایی و تراکم حداقلی جمعیت در نیمه پایینی کشور دیده می شود.
بررسی تخریب سرزمینی
قاسم عزیزی استاد دانشکده جغرافیای دانشگاه تهران، عضو اندیشکده آمایش مرکز الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت که با مقاله خود با عنوان "تخریب سرزمین در ایران، چالش های ملی و منطقه ای، راهکارها" در این جلسه شرکت کرده بود، اظهار داشت: تخریب محیط زیست در ایران همراه با تغییر اقلیم در دهه های گذشته، اثرات شایان توجهی بر منابع سرزمینی همچون منابع آب، کیفیت خاک، پوشش گیاهی، سواحل، کیفیت هوای شهرها داشته است.
وی افزود: چالش های ملی و منطقه ای در رابطه با تخریب اراضی در ایران، عوامل مختلفی را در بر می گیرد که به تخریب خاک، بیابان زایی و تغییر کاربری اراضی کمک می نماید.
عزیزی، با اشاره به طیف وسیعی از چالش های در رابطه با تخریب محیط زیست و تغییر اقلیم در کشور، اشاره کرد: این کشور راهبردهایی را برای کاهش لطمه ها و سازگاری با این چالش ها اجرا کرده است، همچون ترویج حفظ آب، کشاورزی پایدار، جنگل کاری، مدیریت سواحل و کنترل آلودگی هوا. با این وجود، کوشش های مستمر و همکاریهای بین المللی برای رسیدگی مؤثر به این مسائل و تضمین آینده ای پایدار برای محیط زیست ایران لازم است.
حوزه تمدنی ایران
ماندانا تیشه یار، عضو هیئت علمی پژوهشکده فرهنگ و ارتباطات دانشگاه علامه طباطبائی و رییس هیئت مدیره انجمن علمی مطالعات صلح ایران "دکترین سیاست همسایگی در چهارچوب حوزه تمدن ایرانی" را عنوان سخنرانی خود دانست و اظهار داشت: بااینکه دولت های کهن از گذشته های دور سیاست ها و برنامه های روشنی برای توسعه روابط و همکاری ها با همسایگان خود داشته اند، اما اصطلاح «سیاست همسایگی»، در عصر نوین از دوران پساجنگ سرد، در ادبیات روابط بین الملل جای خودرا باز کرد.
وی با اعلان اینکه این رویکرد که برای اولین بار توسط اتحادیه اروپا و برای تعریف روابط کشورهای اروپایی با همسایگانشان خصوصاً در شمال آفریقا، غرب آسیا و قفقاز به کار برده شد، تصریح کرد: این امر کارویژه هایی داشته که می توان آنرا در قالب استعمارگرایی نوین نیز بازتعریف کرد. از ین جهت، کاربرد این اصطلاح در دیگر نقاط جهان، همچون در جغرافیای حوزه تمدن ایرانی، نیازمند بازبینی در مفهوم این اصطلاح بر پایه واقعیت های تاریخی و پیوستگی های فرهنگی و اجتماعی جوامع این حوزه است.
درون گرا شدن سیاست ها با رویکرد تهدید مناسبات بین المللی
عابد گل کرمی استادیار جغرافیای سیاسی دانشگاه لرستان، با اعلان اینکه مقاله خودرا با عنوان "تبیین نقش ژئوپلیتیک بر ناتعادلی فضایی کشور دلالت های تحولی در افق سند الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت" ارایه داده است، اظهار داشت: مناسبات ایران در محیط و موقعیت ژئوپلیتیک اش با همسایگان و کشورهای منطقه همیشه در طول تاریخ کشورداری، از دریچه تهدید بدان نگریسته شده است. این رویکرد تهدیدنگر به فضای پیرامونی سبب شده است که سیاستگذاری سیاسی، اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی ملی کشور به سمت درون نگری سوق پیدا کند.
به گزارش دفتر ارتباطات مرکز الگو اسلامی ایرانی پیشرفت، وی اشاره کرد: بدین جهت کلیه الگوهای استقرار جمعیت، فعالیت و زیرساخت و ارتباطات در همه ابعاد در پهنه سرزمین بصورت نابرابری توزیع یابد و سیمای ناتعادلی بر فضای آمایشی کشور تحمیل کرده است.
منبع: kamyabonline.com
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب