نقش ابرسیاه چاله ها در مرگ و زندگی کهکشان ها
به گزارش کمیاب آنلاین، محققان چینی و فرانسوی شواهد مستقیمی از نقش مهم یک ابرسیاه چاله در شکل دهی زندگی و مرگ کهکشان میزبانش عرضه کرده اند.
به گزارش کمیاب آنلاین به نقل از ایسنا، بر اساس مطالعه محققان چینی و فرانسوی بر روی 69 کهکشان مجاور، سیاه چاله ها در مراکز کهکشان ها می توانند گاز سرد اطراف را گرم کنند و از متراکم شدن و تشکیل ستاره های جدید جلوگیری نمایند.
یافته های آنها نشان داده است که هر چه یک سیاه چاله بزرگتر باشد، گاز سرد کمتری در کهکشان وجود دارد.
به قول وانگ تائو پژوهشگر ارشد دانشگاه نانجینگ، گاز سرد ماده خام ضروری برای تشکیل ستاره هاست و هر چه یک سیاه چاله بزرگتر باشد، گاز سرد کمتری در کهکشان وجود دارد.
این مطالعه می تواند توضیح دهد که چرا بعضی از کهکشان ها برای دوره های طولانی به رشد خود ادامه داده اند، در حالیکه برخی دیگر منفعل و خاموش شده اند.
از تریلیون ها ستاره گرفته تا سیاه چاله مرکزی
دیوید اِلباز یکی از نویسندگان این مطالعه از دانشگاه پاریس-ساکلی، این پدیده را با قرار دادن یک لیوان وارونه روی یک شمع مقایسه کرد.
وی اظهار داشت: پس از چند ثانیه شمع به علت کمبود هوا خاموش می شود. به همین ترتیب، سیاه چاله از ادامه توانایی کهکشان برای آفریدن ستاره های جدید جلوگیری می کند.
کهکشان ها آجرهای سازنده اساسی کیهان هستند که هر کدام به صورت معمول میلیونها تا تریلیون ها ستاره را به همراه گاز بین ستاره ای، غبار و یک سیاه چاله بسیار پرجرم در مرکز خود دارند.
دانشمندان مدتهاست که ارتباط بین جرم یک سیاه چاله کلان جرم(ابرسیاه چاله) و جرم ستاره های کهکشان آنرا درک کرده اند. به قول الباز، جرم سیاه چاله معمولا یک هزارم کل ستارگان در «برآمدگی کهکشانی» است که منطقه ای است که تشکیل ستاره در آن مدت ها متوقف شده است.
ستاره شناسان می گویند سیاهچاله امکان دارد به نحوی از تشکیل ستارگان جدید جلوگیری نماید، اما تابحال هیچ مدرک مستقیمی برای پشتیبانی از این نظریه وجود نداشته است.
این مطالعه جدید بر روی نوع خاصی از گاز به نام «هیدروژن اتمی» تمرکز داشت که جزء اصلی محیط بین ستاره ای و عنصر کلیدی در تشکیل ستاره هاست.
این مطالعه همینطور نشان داد که مقدار هیدروژن اتمی در یک کهکشان به جای عواملی مانند تعداد کل ستاره ها یا اندازه برآمدگی کهکشان، بشدت با جرم سیاه چاله موجود در مرکز آن مرتبط می باشد.
دو مکانیسم برای چگونگی تاثیر جرم سیاه چاله بر گاز کهکشان
وانگ توضیح داد که وقتی تاثیر جرم سیاه چاله حذف شد، همبستگی بین محتوای گاز سرد و سایر عوامل بسیار ضعیف بود. این نشان داده است که جرم سیاه چاله مهم ترین پارامتر فیزیکی است که بر مقدار گاز سرد در یک کهکشان تاثیر می گذارد.
الباز دو توضیح احتمالی برای این یافته پیشنهاد کرد. اول این که سیاه چاله امکان دارد گاز را از کهکشان خارج کند، باآنکه این بعید است، چونکه خیلی از کهکشان ها حتی با سیاه چاله های فعال هنوز ستاره ها را می سازند. احتمال دوم اینست که جت های یک سیاه چاله فعال، گاز اطراف را گرم می کنند و از سوخت رسانی آن به کهکشان در فرآیندی که بعنوان «گرسنگی کهکشانی» شناخته می شود، جلوگیری می کنند.
الباز از توضیح دوم که با شبیه سازی های کیهان شناسی اخیر حمایت شده است، پشتیبانی می کند.
این مطالعه جدید برای تایید این فرضیه مشاهدات مستقیمی را عرضه کرد که الباز را شگفت زده کرد، چونکه مطالعات قبلی شواهد مستقیمی پیدا نکرده بودند. با این وجود، این پژوهشگر همینطور تصریح کرد که این مطالعه توضیحی منطقی برای رفتار مشاهده شده در کهکشان ها عرضه می دهد.
این تیم بزودی از داده های تلسکوپ رادیویی FAST در چین و «آرایه کیلومتر مربعی» در آفریقای جنوبی و استرالیا برای آزمایش یافته های خود با کهکشان های دورتر و کوچکتر استفاده خواهد نمود که به اصلاح نتیجه گیری ها و تایید کاربرد کلی آنها کمک می نماید.
منبع: كمیاب آنلاین
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(1)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب