اگر در شلوغی صدای دوستتان را نمی شنوید، مستعد زوال عقل هستید!
کمیاب آنلاین: پژوهشگران می گویند، عدم تشخیص صدای افراد در یک محیط پر سر و صدا یک نشانه احتمالی از خطر مبتلاشدن به زوال عقل است.
به گزارش کمیاب آنلاین به نقل از ایسنا، شنیدن مهارتی است که بیشتر ما آنرا بدیهی می دانیم، اما مطالعات نشان می دهد که بزرگسالان باید به بروز تغییرات در شنوایی خود توجه نمایند، برای اینکه مشکلات شنوایی می تواند با مبتلاشدن به بیماری زوال عقل در سنین بالاتر ارتباط داشته باشد.
به نقل از اس ای، پژوهشگران می گویند در یک مطالعه که روی بالاتر از ۸۰ هزار بزرگسال بالای ۶۰ سال انجام پذیرفته، آنهایی که در محیط های پر سر و صدا در شنیدن گفتار دیگران مشکل داشتند، بیشتر در معرض خطر زوال عقل هستند.
زوال عقل اصطلاحی جامع برای تعریف شرایطی است که با از دست دادن حافظه و مشکل در گفتار و سایر مهارت های تفکر مشخص می شود.
اما یک نکته مثبت نیز وجود دارد. این مطالعه به شواهدی اضافه کرد که نشان می دهند مشکلات شنوایی ممکنست فقط یکی از علایم زوال عقل نباشد، بلکه در حقیقت یک عامل خطرزای زوال عقل باشد که احیانا می تواند به افراد، خانواده های آنها یا پزشکان را از شروع این بیماری پیش از شروع هرگونه علایم دیگر هشدار دهد.
توماس لیتل جانز(Thomas Littlejohns) اپیدمیولوژیست و نویسنده این مطالعه از دانشگاه آکسفورد اظهار داشت: علاقه خاصی به اختلال شنوایی وجود داشته است و این که آیا این نشانه می تواند خطر زوال عقل را افزایش دهد؟ نتایج مقدماتی نشان میدهد که اختلال شنوایی می تواند یک هدف امیدوارکننده برای پیش گیری از زوال عقل باشد.
در سال ۲۰۱۷، کاهش شنوایی همراه با سیگار کشیدن و عدم تحرک بدنی به عنوان یکی از ۹ عامل خطر اصلی و قابل اصلاح زوال عقل در لیست عوامل خطرناک مبتلاشدن به زوال عقل قرار گرفت. آن گزارش در سال ۲۰۲۰ بروزرسانی شد تا سه عامل خطر دیگر را نیز شامل شود که مجموع آنرا به ۱۲ عامل رساند.
حالا در سال ۲۰۲۴ در سومین به روزرسانی، دو عامل دیگر نیز اضافه شده است که حالا مجموعاً ۱۴ عامل خطر قابل تغییر را شامل می شود.
کلمه کلیدی در اینجا، «قابل تغییر» است. این عوامل خطر عناصری از سبک زندگی و سلامت عمومی ما هستند که می توان آنها را بهبود بخشید و این کار می تواند سلامت کلی ما را تقویت کند و احتمال مبتلاشدن به بیماری را کم کند.
در این گزارش ها تخمین زده شده است که از بین آن عوامل خطر مبتلاشدن به زوال عقل، کم شنوایی می تواند مهم ترین باشد، بطوریکه افرادی که کم شنوایی درمان نشده در میانسالی دارند تا پنج برابر بیشتر احتمال دارد به زوال عقل مبتلا شوند.
پژوهشگران دانشگاه آکسفورد جهت بررسی این مساله از زیست بانک بریتانیا(Biobank UK) استفاده کردند که یک پایگاه داده تحقیقاتی جهت بررسی ارتباط بین ژنتیک، عوامل محیطی و نتایج سلامت در بخش بزرگی از جمعیت بریتانیا است.
خطر زوال عقل برای گروهی متشکل از ۸۲ هزار زن و مرد ۶۰ ساله یا بیشتر که زوال عقل نداشتند و شنوایی شان در آغاز مطالعه ارزیابی شده بود، مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت.
شرکت کنندگان از نظر شنوایی گفتار در یک محیط پر سر و صدا مورد آزمایش قرار گرفتند.
بعد از گذشت ۱۱ سال مشخص شد که ۱۲۸۵ شرکت کننده از میان این ۸۲ هزار نفر گرفتار زوال عقل شدند.
لیتل جانز می گوید: شرکت کنندگانی که شنوایی بدتری داشتند، خطر مبتلاشدن به زوال عقل در آنها حدودا دو برابر افرادی بود که شنوایی خوبی داشتند.
جالب اینجاست که حدود نیمی از افراد شرکت کننده در این مطالعه که شنوایی کافی در محیط های پر سر و صدا نداشتند و حدودا ۴۲ درصد از افرادی که در آزمایش عملکرد ضعیفی داشتند، وقتی از آنها خواسته شد که آنرا گزارش کنند، متوجه اختلال شنوایی خود نبودند.
پژوهشگران همین طور بررسی کردند که آیا اختلالات شنوایی افراد واقعاً با عوامل دیگری که بر خطر زوال عقل تأثیر می گذارند، مانند انزوای اجتماعی و افسردگی مرتبط می باشد یا خیر. هر دوی این عوامل می توانند در صورت بروز مشکل در شنوایی ایجاد شوند.
لیتل جانز می گوید: ما شواهد کمی در این مورد پیدا کردیم.
لیتل جانز و همکارانش برای حصول اطمینان، مقایسه هایی در داده ها انجام دادند تا ببینند که آیا عملکرد شنوایی افراد تحت عنوان چیزی که «علت معکوس» نامیده می شود، واقعاً تحت تأثیر زوال عقل نهفته و ناشناخته قرار گرفته است یا خیر.
اما خطر مبتلاشدن به زوال عقل که با مشکلات شنوایی نشان داده می شود، در مقایسه با شرکت کنندگان در مطالعه که زودتر(پس از ۳ سال) و دیرتر (بعد از ۹ سال) به زوال عقل مبتلا شدند، بدتر نبود و حدودا یکسان بود.
این نخستین مطالعه ای نیست که ارتباطی بین کم شنوایی و زوال عقل پیدا می کند، اما تیم تحقیقاتی در این مطالعه اعلام نمود که این نخستین مطالعه ای است که خطر زوال عقل و توانایی شنوایی افراد را در محیط های پر سر و صدا بررسی می کند.
بطور مشابه، مطالعات طولانی و گسترده در استرالیا و تایوان نیز نشان داده است افرادی که کم شنوا هستند، در معرض خطر بیشتری برای مبتلاشدن به زوال عقل هستند. با این وجود، این مطالعات بر داده های خود گزارش شده از شرکت کنندگان در مطالعه یا سوابق پزشکیِ نشان دهنده کاهش شنوایی متکی بودند.
کیتی استابز(Katy Stubbs) عصب شناس موسسه تحقیقاتی آلزایمر در بریتانیا درباره ی مطالعه دانشگاه آکسفورد می گوید: مطالعات بزرگی مانند این، ابزار قدرتمندی برای شناسایی عوامل ژنتیکی، سلامتی و شیوه زندگی در رابطه با بیماری هایی مانند زوال عقل هستند، اما جدا کردن علت و معلول در این نوع تحقیقات همیشه دشوار است.
پژوهشگران می گویند بهترین مطالعات اپیدمیولوژیک بدنبال یافتن ارتباط بین عوامل محیطی، سلامتی و بیماری در سطح جمعیت هستند.
لیتل جانز می گوید: به خاطر داشته باشید که با این نوع طراحی مطالعه نمی توانید علیت را استنباط کنید، اما این مساله به ادبیات علمی موجود که لطمه شنوایی می تواند یک هدف قابل تغییر برای کاهش خطر مبتلاشدن به زوال عقل باشد، می افزاید.
همین طور این پژوهش نشان میدهد که صیانت از گوش هایمان در مقابل لطمه های شنوایی و کمک به شنیدن بهتر افراد با سمعک بطور بالقوه می تواند به کاهش این عامل خطر بالقوه مبتلاشدن به زوال عقل که میلیونها نفر را در سرتاسر جهان درگیر کرده است، کمک نماید.
این مطالعه در مجله Alzheimer's & Dementia انتشار یافته است.
منبع: كمیاب آنلاین
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب