معکوس کردن صدمه استخوانی ناشی از افزایش سن با فستینگ و ژن درمانی

ببه گزارش کمیاب آنلاین، تحقیقات جدید نشان داده است که ترکیب رژیم غذایی فستینگ متناوب با یک بانداژ تخصصی زیست پزشکی می تواند ترمیم استخوان را در موش های مسن به سطوحی قابل مقایسه با حیوانات جوان تر بازگرداند.

به گزارش کمیاب آنلاین به نقل از ایسنا، محققان تحلیل و بررسی دقیق و شواهد قانع کننده ای را برای یک درمان جدید بالقوه برای جوان سازی استخوان در حیوانات مسن، با امکان گسترش این ترمیم به سایر بافت ها نشان داده اند.
به نقل از اس تی دی، با ادامه پیر شدن جمعیت جهان، کاهش توانایی بدن برای بازسازی و ترمیم خود به چالشی رو به رشد تبدیل گشته است که بر اهمیت ایجاد درمان های نوآورانه ای مانند این، تاکید دارد.
کلید ترمیم استخوان نوعی سلول به نام استئوپروژنیتور است که بافت استخوانی جدیدی بوجود می آورد. جاشوا ریوز(Joshua Reeves)، نویسنده ارشد این مقاله، در دپارتمان علوم زیست پزشکی، دانشگاه لوزان، سوئیس توضیح می دهد که با افزایش سن حیوانات، تعداد و عملکرد این سلول ها کاسته می شود و توانایی استخوان ها برای بازسازی محدود می شود. بطور دقیق تر استخوان جمجمه در مقابل مسائل درمانی در رابطه با افزایش سن صدمه پذیر است.
تغییرات در رابطه با سن در ساختار و بهبود استخوان
ابتدا، محققان تغییراتی را که در استخوان جمجمه موش ها در طول پیری رخ می دهد، تحلیل و بررسی کردند و با افزایش سن، کاهش قابل توجهی در ساختار استخوان و ظرفیت بهبود آن یافتند. این گروه متوجه کاهش رگ های خونی در بافت استخوان ساز پریوست(Periosteum) شدند که از بزرگسالی شروع می شد.
آنها همینطور تغییراتی را در قسمت های استخوان ساز همچون افزایش سطح اکتین و هسته های سلولی دراز که هر دو نشانگر افزایش سفتی هستند، مشاهده نمودند. علاوه بر این، موش های مسن کاهش مسیرهای بیوانرژیک بخصوص در عملکرد میتوکندری را نشان دادند. این تغییرات منجر به کاهش تعداد و اختلال در عملکرد استئوپروژنیتورها، تضعیف سلامت استخوان و ظرفیت ترمیم آنها شد.
این گروه سپس با استفاده از بانداژ Wnt3a که یک دستگاه زیست پزشکی تخصصی است که پروتئین Wnt3a را که در تنظیم رفتار استئوپروژنیتورها بسیار مهم می باشد، ایجاد می کند، تعداد سلول های استئوپروژنیتور را در موش های مسن تر بالا بردند. در حالیکه این امر سبب افزایش تعداد استئوپروژنیتورها شد، اما ظرفیت درمانی را احیا نکرد، که نشان دهنده مشکلات عمیق تری در خود سلول های پیر است.
رژیم فستینگ: مداخله ای که تحول ایجاد می کند
ثابت شده است که رژیم فستینگ تراکم مواد معدنی استخوان را در حیوانات بالغ بهبود می بخشد. بنابراین، محققان، آزمایش بانداژ Wnt3a را با فستینگ در موش های مسن دچار نقص استخوان جمجمه ترکیب کردند.
تحت این شرایط، موش های مسن به سطوح ترمیم استخوانی مشابه با همتایان بسیار جوان تر خود دست پیدا کردند. تحلیل و بررسی بیشتر نشان داد که فستینگ، بطور دقیق تر، با تقویت فعالیت میتوکندری و کاستن استرس سلولی در رابطه با افزایش سن، استئوپروژنیتورها را جوان می کند. این اثرات همینطور می تواند با هدف قرار دادن مسیرهای خاص با مکمل هایی مانند نیکوتین آمید مونونوکلئوتید، که تولید انرژی میتوکندری را زیاد می کند، شبیه سازی شود.
علاوه بر این، تغییرات در میکروبیوم روده نقش کلیدی در افزایش سلامت و ترمیم بافت ایفا کرد. این نشان داده است که تغییرات رژیم غذایی می تواند فواید گوناگونی برای سلامت استخوان داشته باشد. باآنکه مهم می باشد که توجه داشته باشید که بهبود در ترمیم استخوان بدون تغییر در کالری دریافتی کلی و بیشتر از طریق فستینگ به دست آمد.
نویسندگان تاکید می کنند که باآنکه یافته های آنها نویدبخش است، اما کار در مراحل اولیه باقی مانده و در موش ها صورت می گیرد. با تایید نتایج به دست آمده در انسان، رویکرد آنها می تواند منجر به درمان هایی شود که به افراد مسن کمک می نماید سریع تر بهبود یابند و استخوان های قوی تر داشته باشند.




منبع: كمیاب آنلاین

آخرین مطالب مرتبط