با زامبی های دنیای واقعی آشنا شوید!
به گزارش کمیاب آنلاین، احیانا تصور می کنید که زامبی ها واقعی نیستند و از دل فیلمهای تخیلی بیرون آمده اند، اما باید بدانید که اشتباه می کنید و در واقع در جهان طبیعی موجوداتی وجود دارند که تبدیل به زامبی می شوند! در این گزارش می خواهیم به دلیل و نحوه تبدیل جانوران به زامبی بپردازیم و البته با چندین مورد از آنها هم آشنا خواهیم شد.
به گزارش کمیاب آنلاین به نقل از ایسنا، نمونه های گوناگونی از انگل هایی مانند قارچ ها، زنبورها و دیگر موجودات زنده وجود دارند که جانوران را به زامبی تبدیل می کنند. اما قبل از آن که به این مورد بپردازیم، باید ابتدا به این پرسش پاسخ دهیم که منظور ما از زامبی دقیقاً چه موجودی است؟ باید بدانید که چنین انگل هایی توانایی تصمیم گیری حیوانات را از آنها می گیرند و آنها را تحت الشعاع قرار می دهند تا اقداماتی انجام دهند که از چرخه زندگی انگل ها پشتیبانی می کند.
برخلاف روابط همزیستی که در آن دو موجود زنده با هم همکاری می کنند و شکوفا می شوند، در این مورد این فعل و انفعلات به ضرر جانور میزبان و تنها به نفع انگل است و حتی به قیمت جان موجودات زنده تمام می شود.
سوسک های به گروگان گرفته شده احیانا تاکنون ویدئوی اسب سواری را دیده باشید، این همان کاری است که زنبور زمردی با سوسک انجام می دهد. البته زنبور این سواری را نرم تر انجام می دهد، چونکه ابتدا بالای سر سوسک را نیش می زند و یک ماده ترکیبی سمی و کنترل کننده ذهن وارد مغز سوسک می کند. بعد از آن که زهر، اثر خویش را گذاشت، یکی از شاخک های سوسک را جدا می کند و دیگری را گاز می گیرد و سوسک را بسمت یک لانه آماده هدایت می کند. زنبور هدف خاصی از انجام این کار دارد. زنبور زمردی درون بدن سوسک تخم گذاری می کند و سپس اشیاء خاصی را برای مسدود کردن راه ورودی لانه ای که سوسک در آن قرار دارد، جمع آوری می کند تا شکارچی دیگری سوسک را پیدا نکند و نخورد. زمانیکه زنبورها از تخم بیرون می آیند، سوسک به یک وعده غذایی مناسب برای لاروهای درحال رشد زنبور تبدیل می شود. آنها در نهایت بعد از آن که به رشد کافی رسیدند، لاشه سوسک را رها کرده و از لانه خارج می شوند.
مطالعه ترکیب کنترل کننده ذهن که مرحله حیاتی در این فرایند است، به دانشمندان اطلاعات قابل توجهی در مورد شبکه های عصبی می دهد. نکته کلیدی اینجاست که این ترکیب سمی، سوسک را فلج نمی کند، چونکه در آن صورت کشاندن آن تا لانه سخت خواهد بود. در عوض این مواد سبب ایجاد حالت بی حالی در سوسک و کاهش انگیزه درونی آن برای حرکت می شود که در نتیجه به زنبور اجازه می دهد آنرا کنترل کرده و به کام مرگ بکشاند.
عنکبوت هایی که برای قاتل خود پیله می بافند سوسک ها تنها موجوداتی نیستند که زنبورها آنها را وادار به انجام دستورات خود می کنند. زنبورها عنکبوت ها را هم هدف قرار می دهند! زنبورهای عقربی عنکبوت های درازآرواره را نیش می زنند و سبب فلج موقت حدود ۱۵ دقیقه ای آنها می شوند که در خلال آن زنبور تخم لارو خویش را به شکم عنکبوت می چسباند.
بعد از از میان رفتن فلج، عنکبوت رفتار عادی خویش را از سر می گیرد و تارهای منظم خویش را برای مدت هفت تا ۱۴ روز می سازد، در حالیکه لارو زنبور از تخم بیرون می آید و با نوشیدن همولنف عنکبوت که مایعی معادل خون در بی مهرگان است، رشد می کند.
زمانیکه لارو زنبور در نهایت عنکبوت را می کشد، از نظر شیمیایی آنرا وادار می کند تا سبک ساخت تار معمولی خویش را تغییر دهد. عنکبوت مرحله نخست ساختن تار خویش را بارها و بارها بدون انجام هیچ یک از مراحل بعدی تکرار می کند. نتیجه نهائی اینست که عنکبوت به جای تنیدن یک تار معمولی، تار کوچکی را می تند که ماده اولیه ابریشم را فراهم می آورد که لارو می تواند به سادگی از آن برای تنیدن پیله خود استفاده نماید.
بعد از آن که عنکبوت این تار را تنید، لارو زنبور آنرا می کشد و می خورد و سپس پیله ابریشمی را به دور خود می پیچد تا یازده روز دیگر به رشد خود ادامه دهد. باآنکه به صورت دقیق معلوم نیست که چگونه لارو زنبور از نظر شیمیایی رفتار عنکبوت را کنترل می کند، اما این یکی از ظریف ترین اختلالات رفتار میزبان درنظر گرفته می شود که فقط با کمی تغییر نحوه ساخت تار خود، دست به ساخت ماده اولیه پیله زنبور می زند.
عنکبوت های زامبی درون غار همانطور که خواندید، عنکبوت ها توسط حشرات دیگر مورد هجوم قرار می گیرند، اما قارچ ها هم به سراغ این بندپایان می روند. یک قارچ موذی که در ایرلند کشف شده است، عنکبوت های درون غارها را آلوده می کند و رفتار آنها را تغییر می دهد تا به گسترش هاگ های قارچ و رساندن آنها به قربانیان جدید کمک کنند.
این قارچ مغز میزبان خویش را هک می کند و عنکبوت های معمولی را از لانه ها و تارهای خود بیرون می کشد و به سطحی در معرض دید می برد. زمانیکه عنکبوت به آنجا می رود، می میرد و برای قارچ محیط خوبی برای رشد فراهم می آورد تا آن زمان که بتواند هاگ های خویش را آزاد کند. سپس جریان هوای در گردش غار، آن هاگ ها را برای یافتن میزبان های بالقوه جدید جابه جا می کند و این چرخه ترسناک باردیگر شروع می شود.
کرم هایی که برکه ماهی ها را روی آب نگه می دارند تا به اینجا، به دو مورد از زامبی شدن جانوران پرداخته ایم که در آنها کشتن میزبان به تهیه غذا برای رشد و تکمیل چرخه زندگی لاروهای انگلی کمک می نماید. اما گاهی اوقات هم کنترل ذهن میزبان به معنای بازگشت به مکان مناسب می باشد تا انگل بتواند چرخه زندگی خویش را کامل کند.
برکه ماهی کالیفرنیا و کرم های پهن انگلی (Euhaplorchis californiensis)، نمونه ای از این رابطه هستند. کرم های پهن می توانند در بدن برکه ماهی زندگی کنند، اما نمی توانند در آنجا تولید مثل کنند. بنابراین، آنها بر رفتار ماهی تأثیر می گذارند تا به دهان پرندگان بروند، جایی که کرم ها قادر به تولید مثل هستند.
کرم های پهن، شیمی مغز برکه ماهی را تنظیم می کنند و متابولیسم سروتونین و دوپامین را تغییر می دهند تا ماهی را تشویق به انجام رفتارهای پرخطرتر کنند. این تغییر به این معنا است که ماهی ها به سطح آب نزدیک تر می شوند و در آنجا به سادگی توسط شکارچیان پرندگان ربوده شده و خورده می شوند. در داخل بدن پرندگان، کرم پهن تولید مثل می کند و هزاران کیست را تشکیل می دهد و چرخه زندگی آن ادامه پیدا می کند.
انگل هایی که گرگ ها را در موقعیت خطر قرار می دهند نمونه دیگری از انگل هایی که بر رفتار میزبان تأثیر می گذارند، انگل تک سلولی توکسوپلاسما گوندی (Toxoplasma gondii) و گرگ های خاکستری است. توکسوپلاسما گوندی می تواند در روده گرگ ها زندگی کند، اما فقط در بدن گربه سانان تولید مثل می کند.
محققان گمان می کنند که گرگ ها بعد از خوردن مدفوع شیرهای کوهی آلوده در معرض مبتلا شدن به توکسوپلاسما گوندی قرار می گیرند. گرگ های آلوده به احتمال زیاد رفتارهای پرخطری از خود نشان می دهند، مانند ترک دسته خود برای تشکیل گروه جدید، یا ادعای رهبری گروه.
در مجموع، این رفتارها احتمال انتقال دو طرفه بیشتر از گرگ به گرگ و از گرگ ها به هم را بیشتر می کند.
ترک دسته یا به چالش کشیدن رهبر موجود در گروه هر دو رفتارهای خطرناکی هستند که احتمال مرگ گرگ را می افزایند. بنابراین، این مثال دیگری از تأثیر انگل بر تصمیم گیری میزبان است که سبب اولویت دادن چرخه زندگی انگل بر سلامت میزبان می شود.
انگلی که موش را به دهان گربه می برد توکسوپلاسما گوندی یا به اختصار تی. گوندی همینطور می تواند موش ها را آلوده کند، اما همانطور که پیشتر گفتیم، تنها در داخل بدن گربه سانان تکثیر می شود. تی. گوندی دست کم از دو طریق روی موش ها تأثیر می گذارد که احتمال خوردن آنها توسط گربه ها را بیشتر می کند. چنین فرآیندی به انگل اجازه می دهد بعد از بازگشت به داخل بدن گربه، تکثیر شود.
روش اول اینست که انگل تولید تستوسترون را در موش ها می افزاید و سبب می شود آنها کمتر از گربه ها بترسند. در حالیکه گاهی اوقات مهم می باشد که در زندگی شجاع باشید و کمتر بترسید، اما در این مورد برای موش ها بسیار مفیدتر است که به درستی از گربه ها بترسند!
روش دوم اینست که موش ها به صورت طبیعی از ادرار گربه بیزار هستند. بوی ادرار گربه سبب می شود که از آن ناحیه دوری کنند و کمتر با گربه تماس پیدا کنند و خورده شوند. تی. گوندی این واکنش طبیعی را معکوس می کند و در عوض موش ها را جذب بوی ادرار گربه می کند. این سبب می شود موش آلوده با گربه تماس پیدا کند.
جالب توجه است که این رفتار در شامپانزه های آلوده به تی. گوندی هم مشاهده می شود که مجذوب ادرار پلنگ ها می شوند که تنها شکارچی طبیعی شامپانزه ها هستند.
فدا شدن مورچه برای تکثیر قارچ اگر مجموعه تلویزیونی آخرین بازمانده از ما (The Last of Us) را دیده باشید، شاهد داستانی تخیلی بوده اید که در آن، قارچ ها انسان ها را تحت استعمار خود در می آورند و آنها را به زامبی هایی تبدیل می کنند که یکدیگر را گاز می گیرند تا عفونت قارچی را گسترش دهند. باآنکه این طرح کاملا نامحتمل نیست، چونکه عفونت های قارچی وجود دارند که حشرات و حیوانات را به نفع خود تغییر می دهند.
در واقع، قارچ واقعی در آن داستان، اوفیوکوردیپس آنیلاتریلیس (Ophiocordyceps unilaterali) است که بر حشرات تأثیر می گذارد. بعنوان مثال، این قارچ مورچه های نجار را آلوده می کند و آنها را هدایت می کند تا کلونی خویش را ترک کنند و با پیروی از نور بسمت ارتفاعات حرکت کنند. معمولاً این بدان مفهوم است که مورچه نجار از درختی بالا می رود یا به نقطه بلندی می رسد.
سپس قارچ، هاگ تولید می کند که از سر مورچه بیرون می زند و حشره را می کشد و هاگ ها آزاد می شوند. از آنجاییکه مورچه در یک نقطه مرتفع قرار دارد، ساقه می تواند هاگ ها را در یک منطقه وسیع تری پخش کند، در نتیجه به صورت مؤثرتری سبب گسترش قارچ می شود.
قارچ و زنجره واران نوعی قارچ متفاوت به نام ماسوسپورا سیکادینا (Massoospora cicadina) به زنجره وارانی که از خواب زمستانی بیرون می آیند، حمله می کند و شکم آنها را نابود می کند و دسته ای از هاگ های زرد را بر جای می گذارد. این قارچ همینطور میل به تولیدمثل زنجره واران را بیشتر می کند که انتقال هاگ قارچ به سایر زنجره وارها را راحت می کند و چرخه زندگی قارچ به همین ترتیب ادامه پیدا می کند.
قارچ ها و قورباغه ها این فقط زنجره واران نیستند که میل به تولید مثل در آنها توسط قارچ ها بیشتر می شود، قورباغه ها هم به این تغییر گرفتار می شوند. قارچ دیگچه ای دوزیستان (Batrachochytrium dendrobatidis) انواع مختلفی از قورباغه ها را آلوده می کند و احتمال یافتن جفت را بیشتر می کند.
قورباغه های نر آلوده (Litoria rheocola) در مقایسه با قورباغه های غیر آلوده، در طول شب بیشتر به دنبال جفت ماده بودند. تلاش آنها نتیجه داد، چونکه بطور متوسط قورباغه های آلوده در یافتن جفت موفق تر بودند.
محققان دیگر دریافتند که قورباغه های درختی ژاپنی نر (Hyla japonica) که به همان قارچ آلوده شده اند، سریع تر جفت گیری می کنند.
تصور می شود که در هر دوی این نوع قورباغه ها، افزایش نرخ تولید مثل با افزایش انتقال قارچ همراه می باشد و به این علت است که قارچ فعالیتهای تولید مثلی این قورباغه ها را فعال می کند.
خرچنگ هایی که گهواره کشتی چسب ها می شوند یکی دیگر از این نمونه ها، یک کشتی چسب (Sacculina carcina) است که یک خرچنگ ماده را فریب می دهد تا مانند بچه خود از بچه های کشتی چسب مراقبت کند.
ابتدا، کشتی چسب نقطه نرمی را در نزدیکی مفاصل زیر شکم خرچنگ که معمولاً نوزادانش را در آنجا حمل می کند، پیدا می کند. سپس پوسته ریزی می کند و به داخل بدن خرچنگ فرو می رود و پیچک هایی را در سرتاسر بدن خرچنگ رشد می دهد تا مواد مغذی را بدزدد و دستوراتی را به آن بدهد. کشتی چسب غرایز مادرانه خرچنگ را می رباید، به صورتی که خرچنگ از آب اکسیژنه برای حفاظت از آن بهره می برد، کشتی چسب را پرورش می دهد و درست مشابه فرزندانش از آن مراقبت می کند.
زمانیکه کشتی چسب در موقعیت خوبی قرار گرفت، سوراخی را از روی پوسته خرچنگ به وجود می آورد و یک کشتی چسب نر را برای تولید مثل جذب می کند و از خرچنگ برای مراقبت از فرزندان خود بهره می گیرد.
عنکبوت هایی که کرم ابریشم را گروگان می گیرند شاید برای عنکبوت هایی که پیش از این در مورد آنها صحبت کردیم، احساس دلسوزی کرده باشید. اما باید بدانید که این گونه هم می تواند از سایر گونه ها برای رسیدن به هدف خود استفاده نماید. کرم های ابریشم برای جذب جفت خود الگوهای خاصی از نور را منتشر می کنند و ماده ها هم در یک مکان ثابت می مانند و به انتشار نو می پردازند. عنکبوت ها هم متوجه این مورد شده اند و از آن استفاده می نمایند. دانشمندان دریافته اند که کرم های شب تاب نری که در تارهای عنکبوت گیر افتاده اند، آغاز به انتشار الگوهای نوری مشابه کرم های ابریشم ماده می کنند و این موضوع سبب جذب کرم شب تاب نر شده و این کرم ها را به دام عنکبوت می اندازد.
انگار عنکبوت به صورت فعال این سیگنال ها را کنترل می کند و یک چرخه تخصصی از پیچیدن و گاز گرفتن بر روی کرم های شب تاب اجرا می کند که روی حشرات دیگر انجام نمی دهد.
هنوز مشخص نیست که صرفاً گاز گرفتن سبب چنین واکنشی می شود یا در سم عنکبوت ماده ای وجود دارد که انتشار این سیگنال ها را تحریک می کند.
مکانیسم های نفوذ در حالیکه جزئیات دقیق هر یک از این نمونه های تبدیل شدن به زامبی به میزان های متفاوتی مشخص شده است، آن چه در همه موارد مشخص است، اینست که کنترل انگل بر میزبان از راه ارتباط شیمیایی به انجام می رسد که شیمی مغز را تغییر می دهد.
راه مقابله چیست؟ محققان می گویند هیچ راهی برای حفاظت از حشرات در مقابل این قارچ ها وجود ندارد و بعنوان مثال می تواند سالانه ۲۰ درصد از جمعیت سوسک های نرم تن را از بین ببرد. میکروارگانیسم هایی که سبب بیماری در حیوانات می شوند، استراتژی هایی را برای به حداکثر رساندن شانس بقای خود با آلوده کردن میزبان های بیشتر ایجاد می کنند. موارد مشابه آن حتی در انسان هم اتفاق می افتد، جایی که یک میکروارگانیسم بیماری زا می تواند میزبان انسانی را تحت الشعاع قرار دهد تا به گسترش و بقای خود کمک نماید.
در این گزارش با انگل ها و قارچ ها و همینطور حشراتی آشنا شدیم که می توانند حشرات دیگر و حتی حیوانات را تبدیل به زامبی کنند. تأثیر این انگل ها بر رفتار حیوانات می تواند نتایج جدی برای تعادل زیستی داشته باشد. این پدیده ها همینطور به دانشمندان کمک کرده اند تا در مورد نحوه تعامل انگل با میزبان اطلاعات بیشتری کسب کنند. در آینده تحقیقات بیشتر دراین خصوص می تواند به ما کمک نماید تا از این اطلاعات برای کنترل آفات یا درمان بیماری ها استفاده نمائیم. در نهایت این انگل ها یک یادآوری اعجاب انگیز از پیچیدگی طبیعت هستند و نشان می دهند که در قلمرو طبیعی جانوران اتفاقات اعجاب انگیز گوناگونی درحال وقوع است که شاید در این لحظه از خیلی از آنها بی اطلاع باشیم.
منبع: kamyabonline.com
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب