جیغ های ستاره درحال مرگ را بشنوید!

ببه گزارش کمیاب آنلاین، دانشمندان ناسا داده های جدید تلسکوپ های فضایی را به صداهای کیهانی تبدیل نموده اند و فعالیت مرموز اطراف سیاه چاله ها را بشکل یک سمفونی کیهانی عرضه کرده اند.

به گزارش کمیاب آنلاین به نقل از ایسنا، ناسا بازنمایی های شنیداری یا آواسازی ها را با استفاده از داده های «رصدخانه پرتو ایکس چاندرا»، «تلسکوپ فضایی جیمز وب» و «کاوشگر تصویربرداری قطبش سنجی اشعه ایکس»(IXPE) انجام داده است. با اختصاص نت های موسیقی به نقاط داده گوناگون، مشاهدات فضایی را میتوان به صدا تبدیل کرد و به شنوندگان امکان داد تا کیهان را بشنوند.
به نقل از اسپیس، این سه صداسازی جدید شامل داده هایی از چندین جرم آسمانی هستند که هر کدام جنبه ها یا مراحل متعدد رشد سیاه چاله ها را نشان می دهند. ملودی اول، تولد یک سیاه چاله را نشان داده است. این سیاه چاله، ستاره بزرگی به نام «WR 124» را احاطه کرده است که لایه های بیرونی خویش را بشدت می پراکند و سحابی درخشانی را از گاز و غبار انتشار یافته تولید می کند. ستاره WR 124 که در فاصله حدود ۲۸ هزار سال نوری از زمین قرار دارد، بعنوان یک ستاره «ولف-رایه»(Wolf-Rayet) درخشان و با عمر کوتاه شناخته می شود. با نزدیک شدن این ستاره به انتهای عمر خود، فرایند پراکنده شدن لایه های بیرونی آن می تواند به یک انفجار ستاره ای چشم گیر به نام ابرنواختر منجر شود. این انفجار احیانا یک سیاه چاله را به جا می گذارد.
صداسازی WR 124 با صدایی جیغ مانند که از نزدیکی هسته داغ ستاره بسمت پایین می آید، شروع می شود و با گسترش مواد ستاره ای درخشان بسمت بیرون، سازهایی مانند فلوت، ناقوس، چنگ و سازهای زهی را در بر می گیرد تا مرحله آشفته و دگرگون کننده سحابی را برجسته کند.


دومین تصویر صوتی، یک دوئت کیهانی از منظومه ستاره ای دوتایی «SS 433» را به تصویر می کشد که در فاصله ۱۸ هزار سال نوری از زمین قرار دارد و در آن یک ستاره خورشیدمانند به دور یک همراه سنگین تر مانند یک ستاره نوترونی یا سیاه چاله می چرخد. تابش های نوسانی پرتو ایکس به زیر و بم های متعدد تبدیل می شوند، صدای چکه های آب نشان دهنده ستاره های درخشان پس زمینه هستند و نت های نواخته شده، مکان دوئت را در بین ابر بزرگی از گرد و غبار و گاز میان ستاره ای نشان می دهند.
بخش سوم و پایانی، کهکشان «قنطورس ای»(Centaurus A) را به تصویر می کشد که در فاصله ۱۲ میلیون سال نوری از زمین قرار دارد و یک سیاه چاله کلان جرم در مرکز آن قرار گرفته است که فوران قدرتمندی را در سرتاسر کهکشان پرتاب می کند. در این صداسازی، انتشارات اشعه ایکس به صدای باد و صداهایی شبیه به نسیم تبدیل می شوند؛ در حالیکه داده های نور مرئی به شکل صدای سازهای زهی درمی آیند و ستاره ها و ساختار کهکشان را در یک پایان آهنگین فراگیر به تصویر می کشند.



منبع: كمیاب آنلاین

آخرین مطالب مرتبط