راهکاری نوین برای کاربرد هیدروژن سبز تولیدی از انرژی های تجدیدپذیر

ککمیاب آنلاین: گروهی از محققان دانشگاه امیرکبیر با همکاری دانشگاه آلبورگ دانمارک طرحی اجرائی کردند که یکی از دستاوردهای آن پاسخگوی چالش های تولید و ذخیره سازی انرژی در مناطق با مصرف نزدیک به صفر است.

به گزارش کمیاب آنلاین به نقل از دانشگاه صنعتی امیرکبیر، دکتر حسین غریب وند، با راهنمائی پروفسور گیورک قره پتیان، عضو هیات علمی این دانشگاه، و پروفسور امجد انوری مقدم از دانشگاه آلبورگ دانمارک، پروژه ای با هدف مدل سازی و بهبود انعطاف پذیری انرژی در مناطق با مصرف نزدیک به صفر (nZED) و با تاکید بر هیدروژن سبز اجرا کرده است.
غریب وند در اینباره اظهار داشت: در وضعیت فعلی، تامین انرژی پایدار یکی از مهم ترین دغدغه های جهانی است. دراین میان، استفاده از انرژی های تجدیدپذیر مانند خورشیدی و بادی، بعنوان راه حل مطرح شده اند. اما کنترل ناپذیری و نوسان در تولید این منابع موجب اختلال در تعادل تولید و مصرف انرژی می شود.
وی اضافه کرد: به همین دلیل، انعطاف پذیری انرژی در سیستم قدرت اهمیت ویژه ای دارد. یکی از روش های مطرح شده برای ارتقاء این انعطاف پذیری، استفاده از سیستم های ذخیره سازی انرژی خصوصاً بصورت هیدروژن سبز است؛ هیدروژنی که با استفاده از الکترولیز و انرژی تجدیدپذیر تولید می شود.
مجری پروژه خاطرنشان کرد: مناطق nZED، که در بازه سالانه تولیدی تقریباً به اندازه مصرف خود دارند، نیازمند سازوکاری دقیق برای تعادل تولید و مصرف هستند. بدین منظور، استفاده از هیدروژن سبز به علت قابلیت ذخیره سازی بلندمدت، عدم تخلیه خود به خودی، و اتصال به حامل های انرژی دیگر، گزینه ای مناسب برای این مناطق به حساب می آید.

اجرای ۹۲ پروژه هیدروژن سبز در سه سال گذشته توسط اتحادیه اروپا

غریب وند ضمن اشاره به کاربردهای متنوع هیدروژن اظهار داشت: اتحادیه اروپا طی سه سال گذشته، ۹۲ پروژه در حوزه هیدروژن سبز اجرا کرده است؛ همچون مطالعه در استفاده از آن در صنعت هوایی، گرمایش، زیرساخت های گاز و دره های هیدروژنی. در ایران نیز سند ملی هیدروژن درحال تدوین است و ظرفیت تبدیل کشور به قطب تولید و صادرات هیدروژن سبز وجود دارد.
وی در توضیح نوآوری های این پژوهش اظهار نمود: در این رساله، مدل سازی یک ناحیه nZED با سه حامل انرژی شامل برق، هیدروژن و گرما انجام شد. سیستم تست سالانه ای نیز برای مطالعات انعطاف پذیری انرژی برای اولین بار طراحی شد. همچنین، دو شاخص نوین شامل «شاخص تعیین ظرفیت تجهیزات هیدروژن سبز» و «شاخص برنامه ریزی هیدروژن سبز» تعریف و ارائه شد.
غریب وند اضافه کرد: این شاخصها به سرمایه گذاران امکان می دهد که با درنظر گرفتن شرایط فنی و اقتصادی، ظرفیت بهینه الکترولایزر، مخزن و پیل سوختی را تعیین کنند. همچنین، بررسی حرارت بازیابی شده از این تجهیزات نیز نشان داد که میتوان از آن برای گرمایش در مناطق سردسیر و دارای سیستم گرمایش ناحیه ای بهره گرفت.
وی افزود: همچون مشکلات این پروژه میتوان به نبود اطلاعات بار تفکیک شده برای دوره یک ساله و عدم وجود شاخصهای فنی مناسب برای تجهیزات هیدروژن سبز اشاره نمود. با این وجود، موفق به ایجاد یک سیستم تست جامع شدیم که می تواند مرجع مطالعات آینده قرار گیرد.
غریب وند درباره ی نتایج علمی طرح اظهار داشت: حاصل این تحقیق، انتشار دو مقاله Q1 و دو مقاله کنفرانسی و یک مقاله تحت داوری در ژورنال معتبر بین المللی است. مقاله ای با موضوع امکان سنجی تولید هیدروژن سبز در سواحل جنوبی ایران و نیز بررسی منابع انعطاف پذیری در ریزشبکه ها، همچون خروجی های برجسته این پژوهش به حساب می آید.
این محقق ظهار کرد: نتایج این پژوهش می تواند به توسعه سیاستهای انرژی کشور، تسهیل سرمایه گذاری در حوزه انرژی های پاک و طراحی سیستم های پیشرفته قدرت کمک نماید. همچنین، به علت تمرکز بر زمان بندی طولانی مدت و تحلیل چند حامل انرژی، این تحقیق نسبت به مطالعات مشابه مزیت رقابتی دارد.



منبع: kamyabonline.com

آخرین مطالب مرتبط